Diety cud – obalamy mity

Każdy z nas słyszał o cudownych dietach; dietach, w których rezygnujemy z jakichś grup produktów, dietach cudach, które są co prawda restrykcyjne, ale działają. Ludzie opowiadają o straconych kilogramach, przemilczając fakt utraty włosów, czy pogorszenia stanu zdrowia. Dieta przede wszystkim powinna być zrównoważona. Prawda jest, że stosuje się w dietetyce klinicznej diety np. bogate w tłuszcz, podczas wspierania leczenia chorych na padaczkę lekooporną, czy mukowiscydozę. Dzieje się to jednak pod okiem specjalistów i lekarzy.

Najważniejszą zasadą odżywiania, nieważne czy chcemy zgubić wagę, utrzymać ją, czy odżywiać się zdrowiej – dieta musi być dostosowana indywidualnie do potrzeb konkretnego organizmu i stylu życia. Sposób żywienia musi być zbilansowany i racjonalny. Radykalne diety, które opierają się tylko na jednym produkcie, prowadzą do niedoborów  pokarmowych. Dieta ma znaczący wpływ na stan zdrowia, a skutki nierozważnego odżywiania odczuwalne są często dopiero po kilku miesiącach. Spójrzmy na kilka „diet cudów”, które nie są takie perfekcyjne.

Zawsze należy też pamiętać, że dieta ma ogromny wpływ na stan zdrowia. Dlatego warto dobrze się zastanowić, zanim w pogoni za szybkimi efektami podejmie się niewłaściwą decyzję.

1. Post dr Ewy Dąbrowskiej

Autorka przedstawia te zalecenia żywieniowe jako cudowny lek na cukrzycę typu II, insulinooporność, choroby autoimmunologiczne, nowotwory itp. Okresowa kuracja ma dostarczyć enzymów, mikroelementów i witamin, ma mieć działanie alkalizujące i odtruwające, wzmacniające  mechanizmy samoleczące ciała. Post ma przywracać zdrowie. Jest tylko jeden mały problem — z punktu widzenia nauki, za oczyszczanie organizmu odpowiadają nerki, wątroba oraz skóra. Nerki usuwają szkodliwe produkty przemiany materii. Wątroba neutralizuje toksyny, takie jak alkohol, czy niektóre leki. Więc jeżeli nie dodałeś arszeniku do porannej kawy, nie potrzebujesz 42-dniowej kuracji oczyszczającej. Na straży odpowiedniego poziomu pH ludzkiej krwi stoją nerki.

Stan zakwaszenia, czyli kwasica metaboliczna, to owszem stan zagrażający zdrowiu i życiu, który najczęściej dopada chorych na cukrzycę typu I przez braki insuliny, podczas niewydolności nerek, zatrucia alkoholem metylowym lub glikolem etylenowym. Chwilowe zakwaszenia przydarzają się po bardzo intensywnym treningu i nasz organizm oraz zdrowy poziom nawodnienia radzą sobie z nimi bardzo szybko. Kaloryczność postu to ok. 400 – 800 kcal i z pewnością spowoduje spadek wagi, ale też spowolnienie metabolizmu, spadek masy mięśniowej. Zanik mięśni to mniej receptorów insuliny, a to może odbić się szkodliwie na naszym zdrowiu. Bezpieczniej będzie włączyć więcej warzyw i owoców do naszej codziennej diety.

2. Dieta wysokotłuszczowa, czyli dieta Kwaśniewskiego

Ta dieta opiera się o produkty wysokotłuszczowe. Punktem wyjścia do opracowania diety jest tutaj eliminacja węglowodanów. Powoduje to sodek masy ciała, zwłaszcza w pierwszym etapie diety. Niestety i tutaj czyhają na nas pewne zagrożenia. Proponowana dieta wysokotłuszczowa może negatywnie wpływać na profil lipidowy, dlatego że opiera się na ograniczeniu spożywania węglowodanów i białek. W diecie Kwaśniewskiego każdy 1 gram spożytego białka powinno się kontrować 2,5-3,5 gramami tłuszczu i zaledwie 0,3-0,5 grami węglowodanów. Takie odżywianie naraża nasz organizm na rozwój miażdżycy, chorób wątroby, kamicy nerkowej wynikającej z ubytku wapnia z kości, oraz  na pogorszenie insulinowrażliwości.

W 2004 roku Instytut Żywności i Żywienia w swojej ekspertyzie określił diety niskowęglowodanowe (m.in. dietę Kwaśniewskiego) jako nieodpowiednie schematy żywieniowe. Dieta Kwaśniewskiego może prowadzić do obniżenia wagi, ale też odporności, wzrostu ryzyka zachorowania na nowotwory (tak przełyku, jak i żołądka), braków wapnia, potasu, magnezu i miedzi, wzrost poziomu cholesterolu i retinolu (co prowadzi do uszkodzenia wzroku), wzrostu ryzyka rozwoju nadciśnienia tętniczego… długo by wymieniać.

3. Dieta Dukana

W diecie Dukana zwiększamy spożycie białek i drastycznie zmniejszamy ilość dostarczanych do organizmu węglowodanów. Dieta Dukana jest niedoborowa. Organizmowi brakuje nie tylko węglowodanów, ale też witamin D, K, C i błonnika pokarmowego. Węglowodany są kluczowe dla prawidłowej pracy mózgu i mięśni. Bezwzględnie diety Dukana powinny unikać cukrzycy, osoby z problemami z funkcjonowaniem nerek czy wątroby, kobiety ciężarne i karmiące oraz dzieci. Co niesie z sobą dieta Dunkana oprócz początkowej utraty wagi?

  • Niedobór witamin i mikroelementów
  • Wzrost ciśnienia tętniczego
  • Niewydolność nerek – zbyt duża ilość białka obciąża nerki i w efekcie może je uszkodzić
  • Dna moczanowa – nadmiar białka zwiększa poziom kwasu moczowego, ten odkłada się w stawach i powoduje bolesne dolegliwości.

To tylko 3 diety, a tyle zniszczeń w organizmie. Pamiętajmy, nieważne czy chcemy szczuplejszej sylwetki, czy zdrowszych nawyków żywieniowych – odżywiajmy się regularnie i w sposób zrównoważony. Unikajmy cukru, jedzmy pokarmy bogate w błonnik, zamieniajmy kilkugodzinne sesje przed telewizorem na spacery, a do problemu z nadwagą podchodźmy racjonalnie – bez wiary w dietetyczne cuda.